Hoe Don Rolf&Donna Ern stryden tegen de windmolens

Het werd weer hoog tijd om een stukje voor ons blog te schrijven. Iedereen is zo langzamerhand weer van vakantie teruggekeerd. Wij hopen, dat jullie allemaal genoten hebben van enkele stress loze weken en voldoende zijn opgeladen om de werkzaamheden weer op te pakken.

Casita verhuur
De zomerhitte is goed te verdragen hier, dus hebben we bepaald niet stilgezeten. Onze Casita-verhuur is een groot succes. Vanaf half juni tot eind september helemaal volgeboekt en dan te weten dat de Casita pas eind mei op de markt kwam. We hebben zelfs al een boeking voor een week in de Kerstvakantie. Onze gasten komen uit Engeland en Nederland. Vooral de site van Holiday Lettings levert ons veel boekingen op. We hebben tussen de 30 en 60 views per dag en hadden soms 3 verschillende aanvragen voor dezelfde data. Van de Hollandse site Micazu hebben we minder boekingen. Daar hebben we tussen de 2 en 6 views per dag. De Duitse sites hebben vreemd genoeg nog niet tot boekingen geleid. Heeft iemand nog een tip voor een goede Duitse site?
Al die boekingen betekenen ook de nodige arbeid. De Casita blinkt meer dan ons eigen huis.
Voor het eerst in ons leven moeten de lakens worden gestreken. We hebben Info mappen gemaakt in verschillende talen, er zijn uiteraard administratieve taken, zwembad onderhoud moet worden verricht etc. Afijn, genoeg te doen. Maar voordat jullie medelijden met ons krijgen, we houden gelukkig nog genoeg tijd over voor ons zelf :)))))))
We gaan nu ook een actie maken voor de wintermaanden: 1 week boeken incl. 1 dag skiën of snowboarden incl. vervoer, skipas en huur materiaal. Zo kan je een weekje naar de zon, maar toch ook nog 1 dag naar de sneeuw. Ook in december of januari kan het hier mooi weer zijn: overdag 16 à 20 graden, maar aangenaam warm in de zon. Natuurlijk valt er ook wel eens een buitje, maar zodra de zon weer schijnt zit je weer heerlijk buiten.

Een tweede huis onder de zon
Nu we op ons eigen terrein niets mogen ondernemen, willen we ook nog een ander klein huis kopen met wat grond er bij. Dat huisje willen we dan ook gaan verhuren en we willen daar dan ook één van onze Yurts neer zetten voor de verhuur. Vorige week hadden we voor de 2e keer twee bezichtigingen. Eén hebben we echter afgezegd, omdat de makelaar ons op de dag van de 2e bezichtiging liet weten dat de eigenaren van dat huis de verkoopprijs na ons eerst bezoek met € 40.000 hadden verhoogd. Omgekeerde wereld en dus einde verhaal. Bovendien was er een rechtszaak lopende over het water én over de twee verhuurde kassen die op het land stonden. Risky business.
Het andere huisje lag tussen Torrox en Frigilana met een mooi uitzicht op Frigilana . Er was 1 slaapkamer en een woonkamer/keuken. Bijzonder was het nieuwe grote zwembad. Echter bij ons eerste bezoek hadden we al wat argwaan gekregen, gezien de grote scheuren die rond het zwembad door de grond liepen. Bij ons tweede bezoek hebben we daarom Lee Talbot, een landschapsarchitect, gevraagd ons te vergezellen en ons van advies te voorzien. Het eerste wat hij zei was: niet doen! De grond ligt los en bij heftige regenval was het serieuze gevaar aanwezig van een landslide. En dan moet je weten dat vanaf het terras van het huisje, het 30 meter steil naar beneden loopt waar dan ook nog een klein huisje staat. Dat huis loopt dus gevaar om bedolven te worden onder aarde en rotsen. Volgens de eigenaar was er totaal geen gevaar, maar wij geloofden hem niet. Kortom, ook dit object hebben we afgewezen en nu zijn we nog steeds op zoek.

Mirjam en Jan waren de afgelopen weken in El Borge en kwamen met het idee om wellicht iets samen met hun grond te doen. We hebben gezellig bij hen geluncht, maar kwamen tot de conclusie dat dat op korte termijn niet mogelijk is. Er moeten terrassen worden gemaakt en de toegangsweg moet worden verhard. Tevens zouden er enkele gebouwtjes moeten komen o.a voor de douches. Mirjam en Jan gaan waarschijnlijk wel met Lee in zee om stapsgewijs hun mooie terrein in te richten. Het eindresultaat zal prachtig worden.
Ze hebben ons later nog een tegenbezoek gebracht. ’s Avonds nog naar Casa Maria geweest waar Jan op de Bass-gitaar heeft mee gejamd.

Trafico
Een andere interessante ervaring was ons bezoek aan het Trafico in Malaga. Dit is een regionaal kantoor van de Spaanse verkeersdienst waar de kentekens staan geregistreerd en de rijbewijzen worden uitgegeven. Wij hadden een boete gekregen voor te snel rijden. Deze was opgestuurd naar ons oude adres in Torrox. Na enkele weken ontvingen wij de brief via onze voormalige verhuurder. Wij naar de bank om de boete te betalen (de gebruikelijke procedure). Dat bleek niet te kunnen, omdat het een herinnering was en we het origineel nodig hadden om te kunnen betalen. Maar die was dus niet in ons bezit. Oei, een echt probleem, want de korting op de boete liepen we nu mis én de boete werd nu steeds hoger.
De boete was €100 en bij betaling binnen 2 weken krijg je dan ongeveer 20% korting. Maar bij een herinnering komt er 20% bij. En als je de herinnering niet op tijd betaald wordt het innen van de boete in handen van de Hacienda (de belasting) gegeven, die zonder je toestemming het bedrag + een extra opslag van je bankrekening laat afschrijven. Gelukkig vertelde iemand ons in de bank, dat we naar de Hacienda in Velez Malaga konden gaan om een kopie van het origineel te bemachtigen. Zo gezegd, zo gedaan. En inderdaad, daar kregen we een kopie en vervolgens een korting van € 10 op de € 120 als we nu binnen 1 week zouden betalen. Wij dus weer naar de bank en ja wel, de betaling werd verwerkt. De medewerker bij de Hacienda zei ons wel (om deze problemen in de toekomst te voorkomen), dat we onze adreswijziging door moesten geven aan de Trafico. Dat kon niet online maar moet met een bezoek ter plaatse in Malaga worden geregeld. Kennelijk was de inschrijving in het gemeenteregister van Algarrobo niet genoeg.
Twee weken later kregen we echter van de Hacienda weer een bericht, dat we onze boete nu toch wel snel moesten betalen, want anders zou tot invordering worden overgegaan. Wij weer terug naar de Hacienda en ons betalingsbewijs laten zien. Goed, er was iets mis gegaan en na enige tijd werd dat gelukkig ter plekke geregeld.
Daarna op naar de Trafico in Malaga. Een gigantisch kantoor. Bij binnenkomst stonden we in een mega hal, die iets weg had van de vertrekhal van een vliegveld. Er zaten meer dan 100 mensen op bankjes te wachten. Dat zag er niet gunstig uit. We moesten een nummertje trekken en vast een verhuisformulier invullen en wachten. Uiteindelijk ging het allemaal veel sneller dan we hadden verwacht. Er waren zo waar veel loketten geopend. Eenmaal bij het loket aangekomen ontstond er het volgende gesprek.
Zij: “U moet uw huisnummer nog invullen”.
Wij: “Dat gaat niet, want ons adres kent geen huisnr, maar we hebben wel een postbus”.
Zij: “Een postbus kan ik niet in de computer invoeren, alleen een straat met huisnummer”.
Wij: “Maar er zijn zo veel mensen in Spanje die geen huisnummer hebben en waar de post niet wordt bezorgd”.
Zij: “Ik moet een nummer hebben”.
Afijn, na veel discussie over en weer kwam ze plotseling met een A4tje hoe je je in drie stappen online kon aanmelden om een evt. boetes per mail te ontvangen. Helaas kon dat daar niet geregeld worden. Het leek ons op zich een goed idee, maar eenmaal thuis achter de computer bleek het toch niet zo eenvoudig te zijn. Wij kregen steeds andere schermpjes dan op het A4tje stonden. Na wat puzzelwerk leek het toch te lukken. Echter, we moesten naast de Window versie ook het serienummer doorgeven en tevens de certificaten van andere software. Daar zijn we dus nog steeds naar op zoek. Beter gezegd, we zijn ermee gestopt. Wat een gedoe, allemaal. Voorlopig houden we ons dus maar strikt aan de snelheid om verdere problemen te voorkomen.

Muziek
Vorige week is Olmo weer op bezoek geweest. Super gezellig! Het werd elke avond weer heel erg laat, omdat we natuurlijk diverse jamsessions bezochten waar Olmo speelde.
Hij is een week gebleven, want Olmo moest natuurlijk aanwezig zijn bij de Inkomweek van de Universiteit van Maastricht. Dat wordt weer feesten en beesten.

En verder?
We hebben net ons nieuwe Engelse huurders opgehaald en zitten nu op ons terras uit te puffen. Het wordt de komende 2 dagen 34 graden. Gelukkig wel met wat wind. Deze maand hebben we ’s nachts de airco aan in de slaapkamer. Dat is toch wel aangenaam.

Vanochtend wachtte ons een verrassing. Op ons terrein loopt dagelijks een vaal rode poes en vandaag kwam zij uit de bosjes te voorschijn met 2 jonkies. De poes is waarschijnlijk van anderen maar heeft ons terrein als haar territorium uitgekozen. Zo hebben we wel de lusten maar niet de lasten. De melk vond ze erg lekker….

Volgende week gaan we naar een concert van de Bootleg Beatles in Frigilana. Dat schijnt een internationaal bekende en succesvolle coverband te zijn van de Beatles, helemaal in de stijl van die dagen. In het voorprogramma treedt de Mama Paula Bluesband op. Mama Paula heeft gespeeld met Eric Clapton en Marc Knopfler. Roger, één van onze vrienden hier, zit achter de drums in haar band. Wordt vast weer een mooie avond.

Nou, dat was dan weer een update van onze belevenissen hier.

Mocht je belangstelling hebben om onze Casita te huren, ga dan naar www.balcondeandaluz.nl of naar www.micazu.nl via snelcode 13540. Je kunt ons ook vinden op Facebook of LinkedIn.